مواد اعتيادآور (مخدر) چيست؟
هرچيزی به غير از غذا، كه به منظور تغيير عملكرد بدن و روان استفاده شود ماده اعتيادآور يا مخدر نام دارد.
هرچیزی به غیر از غذا، كه به منظور تغییر عملكرد بدن و روان استفاده شود ماده اعتیادآور یا مخدر نام دارد. از آنجا كه همه مواد می توانند خلق و روحیه فرد مصرف كننده را تغییر دهند، می توان به آنها مواد روانگردان نیز گفت یعنی موادی كه باعث تغییر و ایجاد حالات خاص در نحوه تفكر، احساس و رفتار فرد می شوند (البته در سال های اخیر در كشور ما مواد روانگردان، به اشتباه به مواد جدید صنعتی و آزمایشگاهی كه اثری محرك و در مواردی توهم زایی دارند، اطلاق می شود، موادی نظیر قرص های اكس و شیشه). در تعریفی دیگر به هر ماده ای كه عملكرد طبیعی بدن را از نظر روانی، جسمی و عاطفی تغییر دهد ماده اعتیادآور می گویند.
با توجه به این تعاریف تفاوتی میان مواد زیر وجود ندارد:
مشروبات الكلی، سیگار و قلیان، قهوه و مواد دارای كافئین، برخی داروهای روان پزشكی و آرا م بخش های روانی (دیازپام، ریتالین، متادون، ترامادل و ...)، حشیش، تریاك، اكس، هرویین، كراك، شیشه و كوكائین.
توجه به این نكته ضروری است كه هیچكس بطور ناگهانی معتاد نمی شود بلكه معمولاً مصرف مواد از حالت كنجكاوی و به صورت تفریحی شروع شده و كم كم با افزایش دفعات مصرف، مقدار مصرف و مصرف مواد دیگر، فرد از یك مصرف كننده تفریحی به مصرف كننده دائمی و معتاد تغییر وضعیت می دهد.
عدم مصرف: فرد، مواد یا مشروبات الكلی مصرف نمی كند.
مصرف پزشكی: با دستور پزشك دارو مصرف م یكند كه آسیب آن كم است (در اینجا منظور داروهای روانپزشكی است).
مصرف آزمایشی: فرد به دلیل كنجكاوی مواد مصرف م یكند و ممكن است مصرف را ادامه دهد یا قطع كند.
مصرف گهگاهی: فرد در مهمانی یا پارتی به اصرار دوستان گهگاهی مواد مصرف می كند.
مصرف آسیب زا یا سوءمصرف: مصرف مواد به شكلی است كه باعث آسی بهای مختلف می شود مانند مشكلات تحصیلی، جسمی و خانوادگی.
مصرف وابسته: فرد از نظر جسمی و روانی به ماده وابسته می شود، در مصرف افراط می كند و در نتیجه مشكلات جدی برای او به وجود می آید.
منبع: ماهنامه پیام مشاور دفتر مشاوره و سلامت سازمان امور دانشجویان